حالا که دارم حسابی پیر می‌شوم،
لحظه‌های کودکی من دارند اشباع می‌شوند
از اندیس‌هایی که برای fast referencing به آن‌ها می‌دهم.

□

امیدوارم تو درک کنی لااقل، وقتی می‌گویم

از بچه‌گی خواب پرواز سبک [1] بالای درخت‌ها را می‌دیده‌ام (به سَبُکی حرکت موشک کاغذی [2]).

یا

می‌ترسم در ازدحام شلوغی‌های بازارهای سر شب، کسی را گم کنم [3]. مخصوصاً کسی که هرگز با من به بازار نیامده باشد [4].

یا وقتی می‌گویم

دست‌های‌‍ت را اگر امتداد بدهم، به انتهای آرامش می‌رسم [5].

منابع و مأخذ:
[1] وقتی که من بچه بودم.
[2] همان
[3] همان
[4] همان
[5] شبی که دست‌های‌‍ت را (وقتی خیلی خواب بودی) ادامه دادم.